woensdag 2 november 2011

Blijvertje

Mijn andere weblog is na de (mislukte/vertraagde) migratie sinds kort weer te lezen. Vreselijke lay-out, maar wie weet is dat nog wel te verhelpen. Na vele mislukte pogingen lukte het me eindelijk om in te loggen. Maar of ik daar weer berichten ga plaatsen, ik weet het niet. Wil ik wel de tijd nemen om uit te vogelen hoe alles werkt? Doordat alles in het Engels is, zal het extra lang duren voor ik het allemaal snap. En dat terwijl ik dagelijks in het Engels werk en communiceer. Hoe pakken bloggers die het Engels niet (zo goed) machtig zijn dit aan? Ik vermoed dat verschillende bloggers die tijdelijk op andere adressen aan de slag gingen (ik heb er verschillende bij toeval gevonden), nu definitief niet terugkomen.
Voorlopig blijf ik dus hier zitten, bevalt eigenlijk wel. Nu nog regelmatiger berichten plaatsen. :-)

maandag 10 oktober 2011

In geuren en kleuren

Ik zweet vrij veel. Ik sport vrij veel. Het eerste wordt niet altijd veroorzaakt door het tweede. Maar op een of andere manier lijkt de geur het sportzweet moeilijker uit kleding te krijgen. Dat begint met een vaag zweetluchtje bij het aantrekken, maar op een gegeven moment ruik je het al/nog als de shirts hangen te drogen. De geur maakt geen onderscheid tussen ‘echte’  sportshirts en simpele, goedkope shirts. Op den duur worden ze dan maar weggedaan, terwijl ze nog wel een tijd dienst hadden kunnen doen, maar ja, die geur, hè?
Op internet kwam ik verschillende keren tegen dat als je de kleding een paar uur laat weken in water met azijn, de zweetgeur niet meer zou blijven hangen in de shirts. Dat doe ik nu een maandje of twee en het lijkt te helpen. Ik probeer zoveel mogelijk de sportkleding pas te wassen als ik 2 setjes sportkleding bezweet heb: een keertje hardlopen en een keertje sportschool. Soms doe ik er ook de dagelijks gedragen shirts bij, maar al met al is het toch elke keer weer een emmer vol water die ik na gebruik weggooi. Tot ik (een beetje laat) op het idee kwam om de emmer gewoon met kleding én water in de wasmachine leeg te kieperen. Scheelt per wasbeurt weer een paar liter water. En bij mijn bovenlader is dat zo gebeurd. En nu maar hopen dat hiermee het ‘ontgeuringsproces’ niet teniet wordt gedaan.

zaterdag 1 oktober 2011

Opnieuw beginnen

Nieuwe maand, nieuwe kansen. Dit weblog begon ik ruim een jaar geleden, omdat ik meende dat mijn pogingen duurzamer te leven voldoende schrijfstof zouden opleveren voor een aparte weblog, naast een al bestaande van mij. Maar uiteindelijk viel dat wel tegen, twee weblogs bijhouden lukte niet echt.
Mijn eerste weblog is al ruim een maand uit de lucht vanwege een migratie. Telkens denk ik, op basis van de laatste berichten, dat ik snel weer aan de slag kan, maar dat is steeds weer ijdele hoop.
Daarom ga ik dit weblog nieuw leven in blazen. Duurzaamheid wordt niet het hoofdthema van de blogs, maar aangezien ik steeds bewuster probeer te/ga leven, zal dat onderwerp wel regelmatig, misschien indirect, voorbijkomen.

woensdag 21 april 2010

Meten is weten

Eindelijk heb ik de energiekostenmeter aangeschaft. Daarover had ik veel gelezen op de verschillende weblogs. Aangezien ik hier in huis de ISO 26000-deskundige heet te zijn, mag ik er mee aan de slag. Dan zal ik toch eerst eens moeten uitzoeken welk tarief hier wordt betaald en dan bedenken welk apparaat als eerste wordt gemeten. Voor mij zijn de kosten bijzaak, ik vind het vooral interessant en belangrijk om verbruik per apparaat te meten.

maandag 19 april 2010

Duurzaam werken

Tijdens mijn speurtocht naar meer informatie over groen, biologisch, duurzaam enzovoort, komt van alles tegen. Op deze website staat veel informatie over duurzame werkomgevingen. Ik vermaak me vooral met de creativiteit en inventiviteit van ontwerpers en meedenkers. Zelf kan ik maar weinig toepassen in mijn kleine werkomgeving, maar informatie over LED kan voor iedereen interessant zijn.

vrijdag 16 april 2010

Multifunctioneel plastic

De inzameling van plastic is duidelijk een kwestie van lezen, nadenken, plannen en wennen. Stug volhouden, dus.
Momenteel ben ik druk bezig met het zaaien en kweken van groenvoer, vooral kruiden. Als de ontkiemende gewasjes voorzichtig hun kopjes boven de grond uit steken, vervang ik het platte plastic folie met een provisorische constructie van eetstokjes van de afhaalchinees en (semi-)doorzichtige plastic tasjes. Zo krijgen de plantjes onder bescherming de ruimte om de hoogte in te schieten en heb ik weer een goede bestemming voor een paar van de plastic tasjes uit die enorme berg die in m’n keukenkast ligt. En de grote tas vol eetstokjes begint eindelijk wat leger te raken. Is ook een manier van opruimen, hoewel natuurlijk niet erg effectief op de korte termijn.

maandag 12 april 2010

Plastic

Een moeizame start, het lukt me nog even niet om regelmatig een blog te schrijven. Dat wordt beter, hoop ik.
In Amsterdam wordt geen plastic ingezameld. Nou ja, op een beperkt aantal plekken staat een plasticcontainer op proef. Voor de gemeente was een reden om geen plastic in te zamelen het feit dat plastic scheiden in de afvalverwerkingsinstallatie goedkoper zou zijn dan verzamelen in containers. Een van de proefcontainers staat niet al te ver bij mij vandaan, zo ontdekte ik tijdens een wandeling. Daarom besloot ik vorige week om mijn plastic apart te houden en toch in de container te gooien.
Alleen kwam ook dit wat langzaam op gang. Direct nadat ik me dit had voorgenomen, was ik het eigenlijk alweer vergeten. Tot nu toe hergebruik ik een deel van mijn plastic, vooral de zakjes en tasjes. Fruit- en broodzakken worden gebruikt voor de lunch van mijn partner, boodschappentasjes hergebruik ik tot ze uit elkaar vallen van ellende, voor boodschappen, voor vervoer van spulletjes als het regent, als verpakking voor kleding die naar de kledingcontainer gaat, noem maar op. De kleinere gaan in de kleine prullenbakjes zodat die een beetje schoon blijven.
En toen ik me opeens weer herinnerde dat ik plastic wilde gaan scheiden, duurde het ook weer even voor ik zover was dat ik op internet ging zoeken naar voorlichting over wat ik wel en niet kan inleveren. En toen was ik de plastic tas weer kwijt waarin de eerste paar stukjes verzameld plastic zaten. En toen zag ik dat er geen papier op mag blijven zitten. Dat wordt een beetje moeilijk met voorverpakte kaas en vleeswaren.
Dus is het voornemen (alweer) om deze week serieus tijd en aandacht te besteden aan uitzoeken hoe het nu echt precies zit met het plastic.