Bouwen

Vandaag staat in mijn krant een ingezonden artikel over duurzaam bouwen, geschreven door enkele leden van de werkgroep “Laten we Nederland mooier maken”. Eigenlijk is het artikel een pleidooi voor het voorlopig stilleggen van duurzame nieuwbouwactiviteiten en het stimuleren van duurzaam aanpassen van verouderde woningen en kantoren.
De schrijvers geven voorbeelden van bedrijven die vol trots een nieuw hoofdkantoor betrokken, maar tegelijkertijd verouderde kantoorruimten achterlieten. Volgens hen zijn er de afgelopen jaren miljoenen vierkante meters meer kantoorruimte nieuw gebouwd dan waarnaar vraag was. Geen opzienbarende constatering, aangezien vrijwel iedereen wel kantoorgebouwen en/of bedrijventerreinen zal kennen waar veel ruimte leegstaat. Soms al jaren.
In het artikel wordt een aantal aanbevelingen gedaan, onder andere soepeler omgaan met bestemmingsplannen, waardoor projectontwikkelaars de bestaande leegstaande kantoorpanden makkelijker kunnen ombouwen tot panden met een andere bestemming, bijvoorbeeld woonruimte. Toevallig las ik onlangs over twee kantoorpanden in Amsterdam die zijn omgebouwd tot hotel. In de loop der jaren ben ik regelmatig langs die panden gefietst en een van de panden heb ik weleens bezocht toen het nog een ‘saai’ kantoorpand was. Nooit verwacht dat het pand ooit nog eens als hotel zou worden gebruikt.
Ik begrijp ook wel dat niet elk kantoorgebouw aantrekkelijk zal zijn om in te wonen, bijvoorbeeld door het ontbreken van buitenruimte. Kantoorpanden met balkons zijn zeldzaam. Maar met creatief denken kun je ver komen. En je hoeft je natuurlijk ook niet te beperken tot woonfunctie. In plaats van een nieuw duurzaam hoofdkantoor te bouwen (doet het vast goed bij de aandeelhouders en is meteen groene PR), kun je ook ‘gewoon’ een bestaand kantoorpand zodanig verbouwen dat het minstens even duurzaam is.
Het zal vast wel heel lucratief zijn om op uitgestorven bedrijventerreinen maar door te gaan met kantoorpanden bouwen die je aan de straatstenen niet kwijtraakt, anders zouden de projectontwikkelaars het echt niet doen. Maar snappen doe ik het niet.

Waarom

Via m’n werk krijg ik steeds meer te maken met verantwoord ondernemen, duurzaamheid, eco- en biologisch eten en leven. Nou ja, je begrijpt wat ik bedoel. Zelf hoef ik er niks aan te doen, maar ik moet er wel het een en ander van weten. Er is voldoende informatie te vinden dankzij boeken, radio, tv en internet. Het eerste boek dat ik las over MVO was meteen raak, niet alleen goede informatie waar ik in mijn werk wat aan heb, maar ook zo geschreven dat ik ging nadenken over het hoe en waarom nog niet in mijn huishouden. DuurzaamMan las het boek uit belangstelling en begon zich opeens ook met het huishouden te bemoeien.
Oftewel: sinds een paar weken zijn we bezig met het biologisch, ecologisch, duurzaam en verantwoord inrichten van ons huis(houden). Dat gaat met kleine stappen. Het is meer dan alleen informatie in je opnemen, er komt ook nog het nodige denkwerk bij kijken. Wat in krant A staat, hoeft niet meer waarheid te zijn dan wat in krant B staat. Het is niet allemaal zwart-wit. Het is ook niet allemaal voor iedereen haalbaar.
Dit weblog begin ik als plek waar ik mijn gedachten, ideeën en invallen over dit alles op een rijtje kan zetten. De vragen die ik mezelf stel, de dilemma’s waar ik soms voor kom te staan, ik gooi het gewoon via dit weblog op de digitale snelweg.